Adalet İçin Ölümü Göze Alan Hukukçu: Papanianus
Adalet İçin Ölümü Göze Alan Hukukçu: Papanianus
Roma’nın en büyük hukukçuları arasında yer alan Papanianus, Roma İmparatoru Caracalla döneminde yaşamıştır. Bir gün imparator Caracalla Papanianus’u huzuruna çağırtır. Öz kardeşini kendi elleri ile öldürmüş olan imparator, Papanianus’tan Senato’ya giderek bu yaptığının hukuka uygun bir eylem olduğunu anlatmasını söyler. Ancak Papanianus bu teklifi reddeder. Çünkü ona göre hukuk ile ahlak arasında oldukça sıkı bir bağ vardır. Ahlaka aykırı olan şeylerin hukuka uygun olması da mümkün değildir.
İmparator Caracalla, Papanianus’a bu teklifini reddetmesi halinde onu da öldüreceğini söyler ancak Papanianus düşüncesinden vazgeçmez. Ahlaka ve hukuka aykırı bir emri yerine getirmektense öldürülmeyi tercih ettiğini belirtir. Zalim bir diktatör olan Caracalla da dediğini yaparak bu büyük hukukçuyu idam ettirir.
Bir Dönemin Gözdesi: Tapınak Şövalyelerinin Sonu
1099 yılında Kudüs’ün Haçlıların eline geçmesinden sonra Hristiyan hacıların yol güvenliğini sağlamak üzere Fransa’da bir araya gelen dokuz şövalye Kudüs’e gelmiş ve burada Kral II: Baudouin tarafından bir yere yerleştirilmişlerdi. Birkaç sene sonra II: Baudouin oturmakta olduğu Süleyman’ın Tapınağını bu şövalyelere bıraktı ve bu tarihten sonra şövalyeler “Tapınak Şövalyeleri” olarak anılmaya başlandı.
Esrarengiz bir tarikat olan Tapınak Şövalyeleri, başlangıçta dünya nimetlerinden uzak durdu. Silah ve elbiseden başka bir mala sahip olmadılar. Genel olarak üzerinde kırmızı bir haç yer alan beyaz elbiseler giyiyor ve evlenmiyorlardır. Bir süre sonra sayıları, güçleri ve ekonomik imkanları muazzam bir şekilde artış gösterdi. Haçlı Seferleri ve Orta Doğu’da yer alan Hristiyan krallıkları dönemlerinde güçlerinin zirvesine ulaştılar. Ancak 13. Yüzyıldan itibaren Müslümanlar üzerine yapılan Haçlı Seferlerine son verilmesinin ardından güçlerini kaybetmeye başladılar.
Fransa’da şövalyeler son derece zengin olmaları, Hristiyan inançları ila bağdaşmayan yaşam tarzları nedeni ile Engizisyon mahkemeleri tarafından yargılanmaya başlandı. Fransa Kralı Philippe IV, Engizisyon mahkemelerinin bu hareketini destekledi. Fransa’nın dört bir tarafında yer alan şövalyeler toplanarak hakim karşısına çıkarıldı. 13 Ekim 1307 tarihinde Tapınak Şövalyelerinin büyük kısmı işkenceye maruz kalarak suçlarını itiraf etti. Bunun üzerine engizisyon mahkemeleri Tapınak Şövalyelerinin mallarına el konulması ve bu kişilerin de yakılarak idam edilmesi kararı aldı. Böylece bir devrin gözdesi Tapınak Şövalyeleri de son bulmuş oldu.
